بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی پیرامون تکیه گاه پل با مقطع مستطیلی

تاکنون مطالعات مختلفی در خصوص شناخت مکانیزم آبشستگی اطراف سازه های هیدرولیکی و به خصوص پل ها انجام شده است. در زمینه ی آبشستگی اطراف پل ها تمرکز تحقیقات بیشتر بر روی پایه بوده است تا تکیه گاه؛ در حالی که بررسی آمار مرتبط با شکست پل ها نشان می دهد که بیشتر تخریب ها مربوط به تکیه گاه بوده است و بالطبع هزینه های بیشتری نیز در این بخش صرف شده است. بررسی منابع نشان می دهد که شکل تکیه گاه بر میزان آبشستگی پیرامون آن تاثیر بسزایی دارد و در بین اشکال مختلف تکیه گاه، تکیه گاه مستطیلی بیشترین میزان آبشستگی را دارد. بنابراین در تحقیق حاضر با انتخاب شکل مستطیلی برای تکیه گاه، علاوه بر بررسی تاثیر عدد فرود، تاثیر پارامتر طول بی بعد (نسبت عرض به طول) تکیه گاه نیز بر میزان آبشستگی پیرامون آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش عدد فرود و همچنین کاهش پارامتر طول بی بعد تکیه گاه، آبشستگی افزایش می یابد. در ادامه ی این تحقیق مولفه های سه بعدی سرعت جریان پیرامون تکیه گاه با استفاده از سرعت سنج الکترومغناطیس تعیین و برای رسم میدان جریان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که وجود گرداب عمودی در گوشه ی بالادست تکیه گاه از عوامل موثر بر ایجاد حداکثر عمق آبشستگی در این نقطه می باشد. همچنین نتایج این تحقیق موید تاثیر جریان روبه پایین و گرداب های ایجاد شده بر میزان و توسعه ی آبشستگی پیرامون تکیه گاه پل می باشد.